Adı; 'çay' olsun

Ne vardı böylesine sevecek?
Özleminden küllere dönüp, bir bar taburesi üzerinde acıyla harmanlanacak
Hiçbir şey yoktu, böylesine sevecek.
En basitinden; kokun, sarılışın ya da bir bakışın olabilirdi
Ama yine de böylesine sevmemeliydi insan.
Belki, bir mısrada karşılaşır, hasret giderirdik yıldızlı bi' gecede.
Kim bilir, belki de, birleşir, şiir olurduk
Beni sevmen için çay mı olmalı illa?
Ah, ne zor şeymiş, yalnızlığına çay demlemek
Sahi, çay demledim, gelsene.